Bouwoverlast
Op bouwplaatsen is het gebruikelijk dat er nogal wat overlast ontstaat voor de omgeving. Te denken valt aan geluid, stof, trillingen en wateroverlast. Ook bouwverkeer en vervuiling en het stukmaken van bestaande voorzieningen zijn veel voorkomende klachten. Ter voorkoming van deze zaken zijn weinig regels opgesteld. Het blijkt dat bouwen een soort ongeregelde activiteit is, waar de overheid vaak door belangenverstrengeling niet veel aan wenst te doen. Geluid van heimachines en andere lawaaiige bouwactiviteiten worden altijd goedgepraat met oneigenlijke argumenten. Als er uiteindelijk mensen tegen opstaan worden ze met kluitjes in het riet gestuurd.
Er zijn wel richtlijnen (circulaire bouwlawaai) opgesteld waar echter weinig bouwers zich iets aan gelegen laten vanwege kostenbesparing, terwijl ondernemers welke een andersoortig bedrijf exploiteren aan allerlei regels gebonden zijn. Hier ontstaat willekeur.
Een voorbeeld van een machine die veel te veel lawaai produceert op een bouwlocatie waar ook mensen wonen, is de draineermachine die een drain op acht meter diepte moet leggen. Deze machine is dermate lawaaimakend, dat er door groet druk op de gemeente om een geluidsonderzoek is gevraagd. De conclusie van de gemeente was dat de machine andersom moest gaan werken zodat het geluid twee keer zo weinig zou zijn (122 dB ipv 130 dB). Echter dit was nog steeds een kleine twintig keer boven de gehoorbeschadiginggrens (80dB)
(Ter informatie 3 dB meer is twee keer zo hard) Ze laten de activiteiten gewoon doorgaan!
Een ander geval betreft het heien naaste een bestaande woning. Er wordt geheid met holle stalen palen welke daarna worden gevuld met beton. Dit geeft een enorm gonzend geluid, alsof er iemand naast je oor op een gong staat te slaan. Er worden na uitdrukkelijk verzoek van bewoners door de gemeente metingen gedaan. Hieruit volgt dat in een straal van 36 meter rond de woning geluidswerende voorzieningen moeten worden aangebracht aan de heimachine. Volgens de gemeente is “in een stad in ontwikkeling een grens van 85 dB op de gevel acceptabel” Dit is echter boven de gehoorbeschadiging grens. En wonen en werken in het betreffende huis is niet meer te doen.
De bouwers vinden de geluidskappen op de heimachine aanbrengen te duur en de gemeente legt daarom het heien stil.
Met de bewoners is afgesproken dat als zij een weekje weg zijn het heien kan plaatsvinden. Echter het voorboren van de palen dat de bouwers zouden doen om met de trillingen van het heien de woning niet te beschadigen wordt in die periode voor het gemak “eventjes vergeten”
Ook moest er een valbeveiliging worden aangebracht aan de heimachine omdat deze machines nogal topzwaar zijn en bovenop het huis met bewoners kunnen vallen. Dit is een andere reden waarom de gemeente na aandrang van de bewoners het heien heeft stilgelegd.
Bij de Nederlandse stichting geluidshinder kun je onpartijdig advies vragen
Het wordt hoog tijd dat gemeenten inzien dat bouwactiviteiten onder de milieuwetgeving vallen. Tot op heden wordt het argument gebruikt dat een bouwlocatie geen inrichting is en daardoor niet onder de milieuwetgeving valt. De wet zegt echter dat onder een inrichting wordt verstaan: “Inrichting: elke door de mens bedrijfsmatig of in een omvang alsof zij bedrijfsmatig was, ondernomen bedrijvigheid die binnen een zekere begrenzing pleegt te worden verricht”.
Een bouwlocatie voldoet aan deze beschrijving:
- Het bouwen van huizen gebeurt bedrijfsmatig (handel en winst)
- Het heeft een bedrijfsmatige omvang
- Het vindt plaats binnen een duidelijke begrenzing (bestemmingsplan, Deelplan)
- Het wordt gedaan door mensen
Als voor de bouwers ook gewoon de milieuwetgeving geldt, dienen zij een milieuvergunning aan te vragen. Met daarin beschermingsmaatregelen voor de omgeving. Burgers kunnen dan om een legitieme wijze bezwaar aantekenen tegen deze overlast.
